Bağlanma (Attachment)
John Bowlby bağlanma kuramında, kişinin erken çocukluk döneminde ilgi ve bakımını üstlenen kişiyle kurduğu ilişkinin niteliğinin, yaşamın daha sonraki dönemlerinde onun duygu, düşünce, davranışlarında ve kurulacak olan ilişkilerinde belirleyici olduğunu vurgulamaktadır (1). Çocuğun bakıcısı ile kurmuş olduğu ilişkinin neticesinde kendisi ve başkalarına ilişkin bilişsel temsiller oluşmaktadır. Çocuk, ihtiyaç duyduğunda bakıcısından gereken desteği ve olumlu tepkiyi görürse bakıcısının ulaşılabilir, güvenilir ve destekleyici olduğuna ilişkin bilişsel şemalar oluşturur. Aksi durumda ise bakıcısı çocuğun ihtiyaçlarına duyarsız kaldığında ya da olumsuz bir tepkiyle karşılaştığında çocuk bağlanma figürünü reddedici, kendisini de sevilmeye ve desteklenmeye değmez biri olarak görür. Çocukluktan ergenliğe kadar olan süreçte bilişsel temsiller devamlı pekiştirilir.